Ik ben deze vrouw.
Ik ben deze vrouw.
Het enige wat ik wil, is een diepe en onbevreesde acceptatie van alles wat in me opkomt. Meer heb ik niet te doen. Ik wil ruimte krijgen van mij, voor alles.
De titel van een workshop die ik onlangs gaf, is een vrije interpretatie van tekst van Jeff Foster
Loop met jezelf door het vuur
Zonder verwachting gewoon samen zitten met jezelf
als je verdriet of angst hebt, eenzaam of wanhopig bent,
zonder te proberen het op enigerlei wijze te verhelpen
of jouw ervaring te manipuleren zodat het past in
jouw idee hoe het zou moeten zijn;
gewoon luisteren, zonder de rol te spelen van “expert”
of “verlichte guru” of “degene die het beter weet”;
gewoon volledig ter beschikking van jezelf
en met jou door het vuur te lopen,
jouw hand vast te houden als je ontmoedigd bent –
zo beginnen we ons te helen door de liefde.
Buiten onze rollen om, zonder verdediging, zonder oplossing,
open, ontmoeten we onszelf echt.
De workshop had grote impact op mij en de anderen. De nonsens vielen weg. Nee, het was zeker niet klaar toen we uit elkaar gingen, maar we hadden gezaaid met elkaar check my reference. Gewoon bij jezelf blijven zitten in onwennigheid. Een nieuwe wereld.
Ik realiseer me, dat hier nieuwe wegen ontstaan, de dappere tocht naar onszelf,
met haar ongebaande en zelden verkende wegen.
Dit werk gaat in stapjes, heel subtiel, het heeft altijd te maken met de netwerken in onze hersenen.
Het oude dooft uit, het nieuwe vermeerderd.
Geef een antwoord